Alan, men saña aytama, sen eştemise!..
Allıñda turğanımı köremise!..
Bu televizor hucunu bir çaçmasam,
Bu üyden başımı alıb bir kaçmasam,
Teli bolub, el kozuruk bollukma,
Honşulağa sözlük bolub kallıkma.

Erkişi:

Tebregense biyağı sen, kemirib,
Bu üyde bir solur oñ cokdu, kerilib!..
Üyden çıksam «aylandıñ» deb çabasa,
Üyde tursam «soluduñ» deb kabasa,
Ayt, ne eteyim, sen aythannı eteyim,
Ket – dey eseñ ma busağatlay keteyim!

Tişirıw:

Alay kelib soylanasa oruña,
Bu hucunu candırasa allıñda,
Aşık-buşuk aşarıknı cutasa,
Burnuña da ol gazetni tutasa,
Men carlı da urçuk kibik burulub,
Kün uzunu üy cumuşha suğulub!

Erkişi:

Üy cumuşu tişirıwğa adetdi,
Anı süyüb tındırırğa kerekdi...
Bıllay bir nek ıñıçhaysa, bilmeyme,
Bir tişirıw bılay etib körmeyme,
Allah sizge buyurğannı etese
Anı üçün ne büsürew izleyse?

Tişirıw:

Saña kelmey Kelemetge barsam ed,
Oh – deb miyik üylerinde tursam ed,
Ol meni indcitmez edi seniça,
Muş-muş ete soylanmazed teliça,
Bal bla cawğa batıb alay tururem,
Kunduz kibik sıydam katın bolurem!

Erkişi:

Kaydam, Teyri, men tanığan Kelemet
Seni alay kızıluwrt etermed!..
Hurcunundan som çığarıb körmeyme..
Bıllay bir nek taralasa, bilmeyme?..
Süye eseñ, hateriñi eteyim-
Kolum bla Kelemetge elteyim!

Tişirıw:

Saw on cılnı dığalas bla caşadım,
Tört sanımı sawluğundan boşadım,
Sanlarımda karğa kabar etim cok,
Bılay çıksam adam karar betim cok,
Seni maña tabhan Hawa cer kabsın,
Anı kızı da meniça kün tabsın!

Erkişi:

Etni üsünden aytmasañ da bolluğed,
Men körgenli sanlarıñda et cok ed,
Bet hapar da alay kolay tül edi,
Men aldañan ol iñiçke bel edi!..
Hawa cazık saña aman etmegend,
Meniça caş tıyınşlığa cetmegend!

Tişirıw:
Ah, men carlı, sen uyallık ne bardı?
Bu duniyada men eştmegen ne kaldı?..
Meni aldab alğanıñça alıñın!
Meni karğış tuzağıma salıñın!
Tohda, seni men kabıña cıyayım-
Bolumuñu duniyağa cayayım!

Erkişi:

Tohda, biyçe, teli bolma, beri kayt,
Baş iyeñi nek soyasya, şo bir ayt?
Ol ıyıkda puhnu tarab berdim da,
Cawluklanı kergiç bla kerdim da!..
Bıltır cazda iynek sawub turğanem,
Buruñu cıl bawnu tübün kırğanem...

Tişirıw:

Ertden sayın – iynek sawğan,
Anı maşinağa kuyğan,
Süt kaynathan, bışlak sıkğan,
Arbaz cıyğan, kiyiz kakğan,
Eski cuwğan, suw taşığan,
Sen kutsuznu işge aşırğan,
Sabiyleni dersge iygen,
Orun cıyğan, üy sibirgen...
Kıyınlığım taw kibik,
Erkişim da caw kibik!

Erkişi:

Bıltır halı çırmawçu da etdim da!..
Mından alğa bazarğa da eltdim da!..
Sabiylege kitaplanı kim aldı?
Aş üyçükge cañı eşik kim saldı?..
İgilikni eskermegen biyçese,
Kanımı da tüz suw kibik içese!

Tişirıw:

Menden körüb Allahdan a tabhayeñ!
Menden körüb cañan kösew kabhayeñ!

Erkişi:

Bolduñ biyçe, kızdıñ, kuyduñ bolğannı,

Tişirıw:

Cılan ursun seni maña tabhannı!

Erkişi:

Kelemetni sınar üçün aythanem...

Tişirıw:

Ah, ketgenimde ızıma nek kaythanem?..

Erkişi:

Ariw biyçem! Subay biyçem, keç meni!

Tişirıw:

Karnıñ burub çıkğın sen saw keçeni!

Erkişi:

Ariw biyçem, subay biyçem, keç meni!

Tişirıw:

Urğuy ursun, urğuy ursun ma