Anasayfa | Kayıt | Giriş Hoşgeldiniz Ziyaretçi | RSS
[ Yeni mesaj · Üyeler · Forum kuralları · Arama · RSS ]
  • Page 1 of 1
  • 1
Forum (Nığış) » GENEL BÖLÜM » Tavruhla » KAK KUYRUK
KAK KUYRUK
kaçigarTarih: Salı, 11-01-11, 10:45 PM | Mesaj # 1
Tümgeneral
Grup: Admin
Mesaj: 162
Ödüller: 1
İtibarlarınız: 0
Konum: Dışarıda

KAK KUYRUK

Bu hapar üç adamnı üsünden kuralğandı Alanı eslerinde hıylaçılık, aldavçuluk bolğandı. Ol işni da başhalanı ortasında bolmay, keslerini içlerinde bardırğandıla. Ala Kanamat, İsmail, Askerbiy edile.
Alanı işleri köp adamğa belgili tüyül edi. Tap, keslerini da bir birlerine niyetleri kalay bolğanlarından haparları bek az edi. Kalay ese da, aralarında ışanıvluk cok edi. Bir birge iynanmay edile. Halları, akılları ol halda bolğanlay da aylanñan, cürügen birge ete edile. Bir biri üylerine da bara edile. Teñliklerin cürüte edile. Keñden karağan adamla alağa: «Candan canña cuvukla» - dey edile. Üylerinde katınları da cuvuklarınaça karay, carık bola, üylerinde ne kolayları bar ese da ayamay, konaklanıça sıylı körüp, aşatıp, içirip, aşıra edile.
Bir colda Kanamat üyünde bolmay turğanlay, İsmail bla Askerbiy Kanamatha konakğa bardıla. Arbazına barıp: - Ey, mında kim bardı? Konak alamısız? - dep kıçırdıla. Kanamatnı katını Cannethan, eşikni açıp, tışına çıkdı. Karağanında: Kanamatnı canından süygen tatlı teñleri.
- Karağız bılağa, eşik allında nek tohtağansız? Üyge cuvuk boluğuz, - dep katın alay söleşedi.
- Üyge cuvuk bolurbuz. Kanamat üydemidi? - dep sordula.
- Ol busağatda mında cokdu.
- Kayrı ketgen bolur? - dep, kulak turğuzup cordula.
- Bilmeyme, iynan, «men iñirden alğa kaytmam», dep, çığıp ketgendi. Ol üyde bolmağanlıkğa üy sizge harammıdı? Kirigiz içine, ol da kelir, - dep halal katın alanı üyge kiyiredi. Konaklanı tınç olturtup, Cannethan ullu kara goppan bla kömük etip kaynağan bozanı beredi. Ala ol bozağa bek kuvandıla, alğış etdile. Cannethan allarına aşarık da saldı. Ahşı içdile, sıylandıla. Askerbiy goppandağı bozanı tarta, artha karap, çırdıda tağılıp turğan bir asıralğan irikni kuyruğun esledi. İrikni kalğan etin da Kanamatdan başha aşamağan edile, alay tuzlanıp örge tağılıp turğan kuyruknu va bilmey edile… Ekisi da aşap, toyup, alğış bla çıkdıla. Arlak barğanlay, Askerbiy artharak tohtap: - Ala, İsmail, men Kanamatnı üyünde bir alamat zat körgenme, sen anı eslediñmi? - dedi.
- Ne zat edi, alan? Ollahiy meni közlerim a bir da bir zatha urunmağandıla.
- Men ayak tüpnü içe turup, tüz da otcağanı başında kak kuyruk tağılıp tura edi.
- Eyya, kertimi aytasa?
- Kertidi, İsmail, kerti. Kanamat ol irikni etinden bizge aşata turğandı, kuyruğundan a nek kapdırğan bolmaz? Viz anı urlamay bolmaybız, eşta.
- Da kalay, - dep İsmail ullu sağışlı sordu.
- Keçe kelip urlarbız da aşarbız. Ahşı aytasa, keç bir bolsun.
Ekisi da kuyruknu urlar onovnu tohtaşdırdıla. Alanı ol onovların bir adam eşitmegendi... Keç bolup, Kanamat üyüne kaytdı. Cannethan: - Büğün ol cuvuklarıñ da kelip ketgen edile, - dedi.
- Ne cuvukla?
- İsmail bla Askerbiy.
- Aşathan, içirgen etdiñmi?
- Da aşatmay a? Boza da içirgenme.
- Bozanı kaysı ayak bla bergen ediñ?
- Ullu kara goppan bla.
- Kertimi aytasa?
- Kerti aytama. Bek zavuk etip ketgendile… - Ay alanı zavuk etdirgen seni aşathanıñ tüyül edi. Boza içe turup, ol teren ayaknı örge kötürgenley koyğan bolmazla, örge karağanlarında irik kuyruknu körgen bolurla. Ala bügeçe anı urlarğa kelmey kalmazla Anı tağılğan cerinden al da, başha cerde asırağan et ansı, kuyrukdan kuru kallığıñı bil.
Cannethan, seyirsinip, kuyruknu asıradı. Sora cathandıla da cuklağandıla. Ala da cuklap turğanlay, Askerbiy bla İsmail kuyruknu urlar muratda türlü amalla bla eşikni açıp, Kanamatnı üyüne kirgendile. Kanamat bla Cannethan da bir zat bilmey cuklay edile. Askerbiy kuyruknu tağılğan cerine karadı, izledi, alayda anı tapmadı. Alay bolğannı körgende, İsmail Askerbiyge: - Sen ötürük ayta bolursa, - dep tırman etdi. Askerbiy sağışlanadı, sora Cannethanña kısılıp: - Alan, kuyruknu kayrı salğaneñ? - dep, kulağına şıbırdadı.
Cannethan a cuku arasında, Kanamat sorğan sunup, «kübürge asırağanma», dedi.
- Arı salğan eseñ, açhıçların a ne etgense? - dep sordu.
«Töşek aradadıla», dep biyağı cukusurap aytdı. Ekisi da, kuvanışıp, açhıçlanı alıp kübürnü açdıla da kuyruknu da alıp, sekirdile. Ala da ketip bir kesek zaman bolğanlay Kanamat vyanñandı. Vyanñanlay okuna Cannethanña: - Alan, kuyruknu igi asırağanmediñ? - dep sordu.
- Ket-ket, talanñan, bügeçeli beri başımı beziretdiñ, hata kuyrukğa kalğanma, asırağanma.
- Ay, üyüñe ant cetmesin, men bu col bolmasa sorğanmamı da, turçu, bir kara.
Cannethan turup, kübürge karasa, kübürde kuyruknu tapsañ koyma!
- Alan, men kuyruknu kübürge salğan edim da, endi cokdu.
- Başımı beziretdiñ dep nege ayta ediñ da?
- Da cuku aramda bılay-bılay aytıp sen sorğança boldu da, men a aytdım, sora açhıçlanı da sordu, anı da aytdım.
Kanamat sekirip kopdu, erlay kiyindi. Bılaytın ketgen bolurla degen canına bardı. Colnu bara-bara ketgendi da, allında bir adam kareldile körgendi. «Aha, endi va cetdim, bıla ol cuvuklarımdıla, bayam», dep umutlu bolğandı. Ala da kete, ol da ızlarından bara barğandıla. Karağandı da kuyruknu Askerbiy kötürüp barğanın körgendi. Sora Askerbiy İsmailğa: - Maçı, bılay bir al, - dep, kesi keregine, col canına buruldu.
Bir kesekden Kanamat ızından cetip, İsmailğa: - Berçi, berçi! - degendi.
İsmail da Askerbiy sunup, kuyruknu Kanamatha uzatıp, kesi keregine canladı. Kanamat a kuyruknu da alğanlay olsağat artha aylandı.
Askerbiy İsmailnı cetdi, karadı da anda kuyruknu körmedi.
- İsmail, Kuyruknu ne etdiñ? - dep sordu.
- Kara aña, kuyruknu da alıp, sora maña soradı.
- Kayda berdiñ?
Arsar boluşdula. Ol iş Kanamatdan bolğanın bilip, artha aylandıla, ızından kuvdula.
Kanamatnı üyüne andan ese alğa cetedile. İsmail arlakda col canında bukdu, Askerbiy a terk okuna kölegin teşip, eşik allında katınça bolup çökgendi. Kanamat terk-terk atlap, üyüne cetdi. Bosağa üsünde olturup turğan «katınnı» körüp, Cannethan sunup: - Ma, igi asıra, - dep kuyruknu aña uzathandı, kesi da kesi keregine aşıkğandı. Ol artha burulğanlay. Askerbiy kuyruknu da alıp, İsmailğa berip, kaçarğa bolğandıla...
Kanamat artha kaytıp, üyge kirgendi. Cannethanña: - Katın, kuyruknu kayrı saldıñ? - dep sordu.
- Da, kuyrukğa sen ketgen ediñ da, alıkın a men körgen cokdu.
- Da, bosağa üsünde muğurayıp turğanlay, saña uzathan edim da, ol ne boldu?
- Sen mından ketgenli, men da çıkmağanma.
Biyağı Kanamat erinin kapdı. Ol cuvukları bolğanın sezdi. Kanamat açıvlu carsıv etip, biyağıça colğa çıkdı. Kesi umut etgen taba muştuhul tebiredi Haman atıp, arığınçı tüñülğünçü sürdü, bolmadı. «Mından arı boş barmayım, bıllay birge ozarık tüyüldüle», dep, sağış etip tohtaşdı. Ol kezivde va İsmail bla Askerbiy alaydan uzakda bolmay, «Kanamat bizni ızıbızdan bıllay birge kelmez» dep, bir keşene, şiyakı kabır cerlege kirip, kuyruknu şişler kay-ğığa kaldıla.
Kanamat alaydan artha aylanıp tebiregenley keşenele arasında ot carık çıkğandı. Endi ala ol nacasla bolurla dep, Kanamat ol carıkğa bardı sora buğunup karadı. Karağanında İsmail ayavsuz otnu kuturta, Askerbiy da çıbıkdan şiş ete tura edile.
Kanamat, buğa-buğa, otnu bukusu bla alağa körünmey şiyakı içine kutuldu. Arı ıçhınñanlay, ariv, anadan tuvma kımıca bolup, betine, özgesine da balçık-dan cağıp, birevnü şaytallı eterça boldu.
Ol ekisi da ariv caraşdırılıp, otnu tögeregine çökgenley, Kanamat kıçırık etip, üslerine çaphandı. Askerbiy bla İsmail duniyada bolğan har zatların unutdula, assırı korkğandan canları ketdi, otların, kuyrukların da koyup, alları aylanñan taba kaçdıla. Kuyrukların da koyup, bir birine al bermey kaça edile. Ol kezivde Kanamat da kiyimlerin da kiyip, alanı ızlarından tebiregendi. Sora ala, arıp, oñsuz bolup, akırın bara turğanlay, Kanamat ızlarından cetip, alağa cuvuklaşhandı. Alağa körünmey, aythanlarına tıñılay bara edi. Şiyakıdan Kanamat çıkğandı dep, artallı da eslerine almağanların bildi.
- Ol şiyakığa, kabırla içine nek barğan bolur edik. Arı barmasak kuyrukdan kuru kalmaz edik, - dep, bir birge tırman ete, kuyrukğa da buşuv-buşman bela kele edile.
Kanamat alanı aythanlarına kesi allına küls-küle, tap amal etgenine, kuyruknu kutharğanına kuvana, küle edi. Ol ekisi va türt-mürt ete, açıv basıp, sağışlı üylerine ketedile.
Kanamat: «Ne etgen esem da, kuyruknu alağa aşatmadım. Kıynaldım esem da, alanı horladım. Men etgenni. da bilmegendile, entda da alağa bir zat etmey koymam», - dey, üyüne aşıkdı.
Barğanında eşikleri artından etilip. Ne bolğandı? - dep, tüyüp başladı. Cannethan üynü içinden eşik katına kelip: Kimse? - dep sordu.
Kanamat da öhtem avaz bla: - Menme men, kim bolluk edim, aç eşikni, - dedi. Üyge kirip, Kanamat kuyruknu katınına uzatıp: - Ma endi, kişi kolu tiymezça, katı asıra, - dep berdi.



Ana tilin süygenni,
Har zamanda kölü tok,
Anatilni süymegenni,
''ANAM'' derge erkinligi cok.
 
Forum (Nığış) » GENEL BÖLÜM » Tavruhla » KAK KUYRUK
  • Page 1 of 1
  • 1
Search:

Copyright Karachay © 2024